domingo, 31 de mayo de 2009
hechos
dicen que cuando hay dos nuevos conocimientos de algunos hechos, uno suele ser catastrofico.
miércoles, 20 de mayo de 2009
homenaje a benedetti
Nunca fue un poeta que a mi hiciera sentir, pero ayer a raiz de su muerte, volví a leer algún poema de este urugayo y me dí cuenta de que no los había leido en el momento oportuno. Por eso añado algo que he leido y me ha gustado.
Corazón coraza
Porque te tengo y no porque te pienso porque la noche está de ojos abiertos porque la noche pasa y digo amor porque has venido a recoger tu imagen y eres mejor que todas tus imágenes porque eres linda desde el pie hasta el alma porque eres buena desde el alma a mí porque te escondes dulce en el orgullo pequeña y dulce corazón coraza porque eres mía porque no eres mía porque te miro y muero y peor que muero si no te miro amor si no te miro porque tú siempre existes dondequiera pero existes mejor donde te quiero porque tu boca es sangre y tienes frío tengo que amarte amor tengo que amarte aunque esta herida duela como dos aunque te busque y no te encuentre y aunque la noche pase y yo te tenga y no.
viernes, 8 de mayo de 2009
Ahi ven o maio
Ahi ven o maio de frores cuberto
puxeronse a porta cantandome os nenos
os puchos furados pra min extendendo
pedironme crocas dos meus castiñeiros
Pasai rapaciños calados e credos
que o que é polo de hoxe que darvos non teño
eu sonvos o probe: o povo galego
pra min non hai maio, pra min sempre é inverno.
Cando eu me atopare de donos liberto
que o pan non mo quiten, trabucos e prestemos
que, coma os do abade, frorezan meus eidos
chegado haberá enton o maio que eu quero.
Queredes castañas dos meus castiñeiros
cantademe un maio sen bruxas nen demos
un maio sen segas, usuras nen preitos.
Esto es una canción de Luis Emilio Batallán
puxeronse a porta cantandome os nenos
os puchos furados pra min extendendo
pedironme crocas dos meus castiñeiros
Pasai rapaciños calados e credos
que o que é polo de hoxe que darvos non teño
eu sonvos o probe: o povo galego
pra min non hai maio, pra min sempre é inverno.
Cando eu me atopare de donos liberto
que o pan non mo quiten, trabucos e prestemos
que, coma os do abade, frorezan meus eidos
chegado haberá enton o maio que eu quero.
Queredes castañas dos meus castiñeiros
cantademe un maio sen bruxas nen demos
un maio sen segas, usuras nen preitos.
Esto es una canción de Luis Emilio Batallán
Suscribirse a:
Entradas (Atom)